اینترنت نفتی

اینترنت ایران دیوانه ام کرد! هرچه سریعتر این یکی دو روز هم تمام بشود برگردم سرخانه زنده گی ام! چطور با این اینترنت های مثلا پرسرعت نت میایید یا پست آپ میکنید در میدیا؟

مرغ همسایه غاز نیست!

دوستی در باره انتخاب رشته از من سوال کرد به عنوان فردی با تجربه اندکی کمتر از رییس سازمان سنجش لازم دیدم اینجا هم بنویسم. حکایت از این قرار است که این دوست ما پدرش استاد دانشگاه در یکی از رشته های علوم انسانی است. خواه نا خواه بنا به کششی که مطالعه مزالب" آسان" و "حفظ کردنی" در انسان ایجاد میکند این بزرگوار هم علاقه مند شده به انتخاب رشته جامعه شناسی. از این بینوا اصرار و از پدر انکار که اجازه نمیدهم این رشته را بخوانی. رشته این دوست نوجوان یا جوان ما علوم تجربی است  و با این تب و تاب این روزهای دکتر شدن و وضعیت درسی بسیار خوبش خانواده اجازه تغییر رشته نمیدهند. علت اصلی هم بازار کار نا مناسب رشته مورد علاقه اش است. راستش من به عنوان فردی که تجربه هردو رشته را دارم نمیتوانستم دروغ تحویلش بدهم و متناسب میلش حرف بزنم. این دوست ما میگفت "خب درسم رو میخونم میرم خارج" ! درامد جامعه شناس از متخصص مغز و اعصاب توی آمریکا خیلی بیشتره!

اما اجازه بدهید در چند سطر این رویای پوچ را برایتان شرح بدهم. حقیقت امر بر خلاف این تصور آسمان در تمام دنیا یک رنگ است. وضعیت درامد و موقعیت اجتماعی و امکان گرفتن شغل و خیلی چیزهای دیگر مثل همان ایران است. در مرتبه اول "امکان" گرفتن شغل در برهه زمانی فعلی در اروپا و ایالات متجده(بدون در نظر گرفتن ویزا بن حتی) بسیار مشکل است . کانادا کمی بهتر است اوضاع. در ثانی در رشته های علوم انسانی نوع شغلی که شاید بعد از مستر گرفتن هم نصیب شما بشود معلم شدن در یک دبیرستان باشد چه اینکه دوستان زیادی فارغ التحصیل از دانشگاههای با حیثیتی مثل سیراکیوز هم دارم که در بدست آوردن همان معلمی مدرسه و های اسکول هم مانده اند. خب این شغل ها از نظر درامدی شاید چیزی بین 1500 تا 2000 دلار در بهترین حالت داشته باشند که حقیقت امر من بلد نیستم چطور میشود با ماهی 2000 دلار زنده گی کرد یا  پس انداز آینده دانش گاه بچه را تامین کرد. بحث دیگر این است که شما در این رشته دکترا بگیری و بعد هم وارد کار اکادمیک بشوی که به عقیده من ایراد اولش "مرده گی" فضای اکادمیک و عدم پویایی ان فضاست. دوستی در وبلاگش چنان مطلب مینویسد که به قول همین اقای الحسینی انگار مرزهای علم را هرروز جا بجا میکنند اما برای من که تجربه چند کشور و رشته را دارم راستش این مطالب تا حد زیادی بچه گانه شده اند. بحث دیگر هم این است که اکثر ایرانی ها وارد دانشگاههای درجه 3 و 4 امریکایی و اروپایی میشوند که باز هم از نظر بنده نه موقعیت شغلی استیبلی محسوب میشود و نه به لحاظ درامدی تامین کننده است. راستش من به شخصه از ان دسته آدمها نیستم دلخوش به آب و هوا و شهر و این چیزها باشم"صرفا" و مثلا با ماهی 2000 دلار زنده گانی کنم و چشم آبی ها هم مرسدس بنزشان را سوار بشوند بروند! مدل زندگانی هرکسی تفاوت دارد و ممکن است کسی اینطور نباشد . من در برهه دانش جویی و شروع زندگی مشکلی ندارم با دوچرخه رفت و آمد کنم حتی سرکار بروم ولی ترجیحم این بود رشته و شغلی داشته باشم که زندگی فراتر از سطح معمولی ام را هم تامین کند. 

امیدوارم به درد کسی هم بخورد در این رسانه کوچکم.

نفرت گستری با کلید وازه آزادی بیان؟

در فیلمهای پورن و سوپر هم در ممالک مترقی کسی اجازه استفاده از واژه های نفرت گستر را ندارد. بسیجی لندن نشین فرمان حمله به پارلمان میدهد. وقتی هم ریپورتش میکنی به پلیس ضد تروریسم میگویند شماها با آزادی بیان مخالفید.  این آزادی بین نیست. رم کردن مغزیست.

یار شفیق

کشور دوست و هم جهت روسیه کد سپر موشکی سوریه که ایران پولش را از مالیات ملت داده فروخته به اسراییل. حقیقتا این میزان از درستی جهت گیری سیاست خارجی جمهوری اسلامی فقط از مسئولان دانشمند نظام بر می آید.

یک چپ اصیل ایرانی

از نفی غرب شروع کرد. طرفدار جمهوری اسلامی شد. حامی تروریسم شد. به این میگن یک فیلسوف چپ اصلی ایرانی. اگر در شبکه های اجتماعی عضو هستید با گزارش این فرد به سازمانهای امنیتی و پلیش ضد تروریسم انگلستان مقدمات دیپورت این فرد را فراهم کنید. 

#علی علیزاده

خوابی که تعبیر نشد

ترامپ عید نوروز را تبریک گفت. نایاک که نقش لابی جمهوری اسلامی در ایالات متحده را دارد با لحن بی ادبانه ای به اون تاخت. تریتا پارسی امشب خواب ندارد . برای استمرار طلبان ایران بهتر این است که ترامپ در موضع تخاصم باشد. اینطور هم پیش بینیهایشان درست از آب در می آید . هم دشمن خارجی امکان استفاده به عنوان اهرم کمکی در یکپارچگی فضای سیاسی داخلی را دارد.

آغاز راه

سلام

اینجا خواهم نوشت. از ترواشات ذهنی نو.